dilluns, 28 de novembre del 2011

Com un pou quasi buit.


Però quan cau la nit,
tot es veu fosc i cru.
I sembla com si mai
en poguessis sortir
d'aquest pou quasi buit.

Les parets són eternes
i només esperes
que plogui per poder
sofrir una tempesta i
poder sortir nadant.




Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada